Blij met Nederland
Crisis, armoede, zinloos geweld en andere ellende domineren het publiek debat. Je zou daardoor bijna vergeten dat we in een topland leven. Op internationale ranglijsten doet Nederland het vrijwel altijd goed. Dat geldt ook voor het welbevinden van onze jeugd. We zijn een welvarend, slim en gezond land, met bovendien kleine verschillen tussen arm en rijk.
Scandinavische landen staan ook altijd hoog op het lijstje van jeugdwelbevinden, maar nooit bovenaan. Wat die landen namelijk missen is ons fenomeen van de parttime werkende ouder. Ook in andere landen kennen ze dat niet. Zo heb ik een Koreaanse delegatie eens uitgelegd dat ik hen te woord stond op mijn ‘vrije’ zorg-voor-de-kinderenwoensdag. Hadden ze nog nooit van gehoord.
Regelmatig hoor ik Nederlandse jonge ouders jaloers mijmeren over het Zweedse ouderschapsverlof. De Zweden die ik ken zouden het direct inruilen voor de mogelijkheid om (parttime) werk makkelijker te kunnen combineren met de opvoeding. In recente UNICEF-rapporten vertaalt de tijd die wij met onze kinderen doorbrengen zich in hogere scores. Kort samengevat: onze kinderen zijn gelukkiger omdat wij meer tijd voor ze hebben.
Daarnaast blijkt uit de World Family Map, een nieuwe website met wereldwijde gegevens over gezinnen, dat westerse kinderen het beter doen op school als ze opgroeien in een tweeoudergezin. Ik snap dat wel: voor eenoudergezinnen is het, zeker in deze tijd, moeilijker om ruimte te maken voor zowel opvoeding als werk. Laat staan voor huiswerk. En laten er in Nederland nou ook aanzienlijk minder kinderen in eenoudergezinnen opgroeien dan bijvoorbeeld in Scandinaviƫ.
De makke van internationale vergelijkingen is dat het altijd over gemiddelden gaat. Er bestaan natuurlijk verschillen, ook in Nederland. Toch kunnen we wel wat rooskleuriger denken over opgroeien in ons land. Een onderwerp als ‘welbevinden van de jeugd’ zal het altijd afleggen tegen armoede, grensrechterschoppen, pesten en zelfdoding. Er is altijd meer aandacht voor ellende; goed nieuws is geen nieuws. Maar uit de internationale vergelijkingen haal ik de enigszins wrange geruststelling: in andere landen is het vaak nog stukken erger. Vroeger wilde ik na elke buitenlandse vakantie emigreren. Nu ben ik blij dat ik in Nederland woon, als parttime werkende ouder in een tweeoudergezin.